Söylenecek onca söz varken sana..
Payıma düşen bir ayrılık kadar susuyorum..
Bir bayram arefesindeyim yine..
Tüm bayramlar senin..En güzel elbiseler.. en güzel düşler..
Bana kalan koca bir zemheri...
Ulu orta edilemeyecek sözler var saklımda
dile vebal,akla ziyan
ki zikrimi delilik saydılar
dağladılar dudaklarımı,gayrı konuşamam
şimdi seyrimde bir sessizlik edası
biledim gözlerimi kanayana kadar
yüzümü sildim aynalardan
ve sustukça azalır oldu zaman
oysa çektikçe harfleri çoğalıyor acı
ve adı(n) aşk oluyor
cinayetimin baş kahramanı !!!
Sebepsiz sevmektir aşk,
Nedeni olmadan bağlanmak birine,
Gözlerine baktığında erimektir içten içe…
Ellerini tuttuğunda titremektir tüm benliğinle,
“Hatta sarılamamaktır utançtan,
Çünkü utanmaktır sevmek aslında”
Sevmek nedir aslen?
Ölmek mi uğruna?
Yaşamak mı onunla?
Sevmek mi ömür boyunca?
Yoksa ayrılmak mı gerekince?
Nedir insanı başkasına bağlayan?
Bilmez kimse bu soruların cevabını…
Kimi güzelini sever, kimi özelini!..