Kış geldikçe ağaçlar kurur kurur yapraklar dökülür dallar kırılır ağac tatli bi uykuya dalar. Bazı yapraklar inatla son ânı bekler. "Haydi! Haydi biraz daha dayan! Tamam sıkı tutun sakin düşme. Hah iste boyle!" bekler bekler. Birakmaz dali. Düşmez. İnatla bahara sarilir. Sanki o düşmedikçe yagmurlar yağmaya baslamayacak soğuklar gelmeyecek sonbahar hic olmayacak. Bahar olacak.
İste onun gibisin limonata. Sen kendini o kadar sıkı baglamissin ki ilkbahara güneşe. Sanki çınar da senin gibi ufacık bi yaprağın gücüyle hep o mevsimde asili kalacak. E o zaman nedir bu kalbindeki uuyuşukluk tembellik yersiz cekingenlik
İste onun gibisin limonata. Sen kendini o kadar sıkı baglamissin ki ilkbahara güneşe. Sanki çınar da senin gibi ufacık bi yaprağın gücüyle hep o mevsimde asili kalacak. E o zaman nedir bu kalbindeki uuyuşukluk tembellik yersiz cekingenlik