"HAYAT" Diyoruz,
Yaşamaya Devam Ediyoruz..
Onca Kırıklık, Onca Acı,Onca Hüzün Yaralarımıza..
Üfleye Üfleye Bir Şey Yok Diyoruz.
En Çok Kendimizi Kandırıyoruz..
Çok Şey Var Aslında..
Üflemeyi Bırakıp Konuşmaya Başlarsam,
Bir Daha Asla Susmayabilirim..
Öyle Çokki Kan Kaybım,
O Kadar Büyük Ki Kendime Olan Yalanım..
"HAYAT" Diyorum, Susuyorum..
Nefesim Lazım Bana, Çünkü Yaralarımı Üflüyorum...(
Susuyorum ya şimdi ben... Zafer kazandım Sanma... Edeptendir bu suskunluk gidiyorum şimdi Sessizce üzülüp kahroldugumu Sanma.. Verdigim Değeri haketmediğini gördügümdendir; tek kelime etmeden arkamı dönüp gidiyorum hiç bisey söylemiycekmisin diye sorma..
Bizde şerefsiz insanlara Söylenecek Tek Söz Vardır;
Hakettigin gibi yaşa...