Yeraltı Edebiyatı

Ben senin sol kaburgandan tutunurum yaşama.

Vücudun ısınırsa yanar,

Üşürsen donarım.

Şimdi soyle bana ;

İnsan her şeye ve herkese belki de herzaman tamam ama en cok kendine neden eksik kalıyor bu noktada ?

Ve ekseriyetle düşüyor .

'Allahım yardım et ' demiyor belki ama içinden hep söyleyiveriyor sessizce.

Kanıyor dizleri, gözlerine degen beynini kazıyor

Kırılıyor tüm kemikleri en çatlamadığı yerden bile

Dili kırılıyor

Gözleri

Alnı

Alınyazısı..

Sonra muhakkak bir beton etkisi ile düşüyor tutunduğu yerden.

Ve muhakkak dağılıyor içindeki kelebekler dört bir yana kendinden.

Sonra Aşkın anatomisinden ziyade analizi kalıyor yanında.

'Aşk köpekliktir '

Diyor , geçiyorsun zamanla..

Architetto Lethe
 
Düzenleyen yönetici:
Eğri cetvelden doğru çizgi çıkmaz.. Öyle der atasözü. Atasözlerini sorgulayarak öğrendim her birinin karşıtı olduğunu. Hava, toprak, su ve ateşle anladım doğanın cetvele gelmediğini. Sevgilimin vücudunda yaşadım aşka cetvel tutulamayacağını. Uzayın boşluğunu ölçemediğimizde, Tanrı arayışımızın sonsuzluğunda, Cetvelin santim mutlaklığının yolcuları Biz, Ölçülerimizle ölçtüklerimizin kurbanıyız.
 
Çok mutsuz olabilirsin. Çok acı çekebilirsin. Mahvolabilirsin. Her şeyini kaybetmiş olabilirsin. Hüngür hüngür ağlıyor olabilirsin. Ölmek istiyor olabilirsin sen ne yaşarsan yaşa; Ne kar yağmaktan vazgeçer ne de yağmur diner. Hayat kendine gelmeni beklemeden akar gider ve zaman seni asla durup da beklemez. Sen ne kadar gözyaşı dökersen dök bir yerde insanlar kıskanılacasına mutlu olmaya gülmeye hatta kahkaha atmaya devam eder.
Yani; Çektiğin acıları en derin sen hissedersin. Ve onların verdiği zarar yetmiyormuşçasına kendini öldüresiye hırpalarsın.

Aslında çeker gidersin herkes kaldığını sanır.
 
Geri
Top